Doelgroep
De Hersenletselpraktijk biedt hulp aan personen (kinderen, jongeren & volwassenen) met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en hun context (partner, kinderen, ouders, …). Een hersenletsel kan verschillende oorzaken hebben, zoals:
- hersenbloeding of herseninfarct (CVA, beroerte)
- hersentumor
- traumatisch hersenletsel (hersentrauma na verkeersongeval, slag op het hoofd,…)
- infectie
- zuurstoftekort (hypoxie, anoxie)
- Multipele Sclerose (MS)
- dementie (Ziekte van Alzheimer, Fronto-temporele dementie, jongdementie, vasculaire dementie,…)
- ziekte van Parkinson
- ziekte van Huntington
- ataxie
- …
De gevolgen van een letsel in de hersenen kunnen discrete tot duidelijk zichtbare gevolgen veroorzaken in het alledaagse leven, zowel voor de persoon met het hersenletsel, als voor zijn of haar omgeving. Een aantal voorbeelden hiervan zijn
Motorisch
- halfzijdige verlamming (hemiplegie), spasticiteit, tremor, evenwichtsproblemen, coördinatiestoornissen,…
- moeilijkheden met gaan, traplopen
- handvaardigheid, oa. fijne handmotoriek
- …
Hierdoor zijn er functionele beperkingen en is er dikwijls een verminderde zelfredzaamheid door moeilijkheden met Activiteiten Dagelijks Leven (ADL: zelfverzorging, koken, poetsen, winkelen, autorijden,…)
Neuropsychologisch
- cognitieve moeilijkheden
- geheugenproblemen (amnesie)
- vertraagde informatieverwerking (bradyfrenie)
- aandachtstoornissen
- ontremming (of problemen in de impulscontrole)
- beperkt ziekte-inzicht (anosognosie)
- mentale (en fysieke) vermoeidheidsklachten
- executieve disfuncties (moeilijkheden met planning, organisatie, probleemoplossend vermogen, abstract redeneren,…)
Logopedisch
- spraakstoornissen en taalmoeilijkheden (dysartrie en afasie)
- verminderde spraakverstaanbaarheid, stemstoornissen
- aangezichtsverlamming (facialis-parese)
- slikstoornissen (dysfagie)
- cognitieve communicatieproblemen
Emotioneel
- gedragsveranderingen
- gestoorde emotieregulatie
- stemmingswisselingen
- angst
- depressie / gedrukte stemming
- verliesverwerking / rouw
- …
Samen met de patiënt en de onmiddellijke omgeving bekijken we welke begeleiding het meest aangewezen is. Zo kan er nood zijn aan begeleiding door één iemand van de Hersenletselpraktijk, maar soms is interdisciplinaire samenwerking noodzakelijk. Dit kan beide vanuit de praktijk.